Nakon godina lutanja i urušavanja imidža duž Evrope crnogorski klupski fudbal se pokrenuo s mrtve tačke i udahnuo punim plućima.
Tekuće ljeto konačno je pokazalo da Crna Gora može da se nadmeće sa brojnim suparnicima iz puno uređenijih država, ali i istovremeno nastavi u tom pravcu.
Ono što su prikazali Dečić, Mornar i Budućnost uliva nadu, podiže vrijednost CFL-a i dodatno motiviše sve ostale da nastave sa izgradnjom sistema koji će jednog dana donijeti našem loptanju predstavnike u grupnoj fazi evropskih takmičenja.
U ukupno 16 utakmica crnogorski predstavnici izgubili su šest puta, ali i kao domaćini ostali neporaženi (u osnovnom dijelu igre) u svih osam susreta, uz minimalno postignuti gol u svakom od pomenutih dvoboja.
Trio je pokazao enormni fizički napredak i više ne zaostaje u tom segmentu za protivnicima, naprotiv. Istovremeno, želja i htjenje bili su na maksimalnom nivou tokom vrelih dana, uz povremeno moderni i konkretni fudbal. U mnogim utakmicama naši klubovi zaslužili su i više, ali je svejedno ostao jako pozitivan utisak.
Takođe, prošli smo put od bezobzirnog potcjenjivanja protivnika do debelog precjenjivanja. Konačno je pronađen balans, uz mix poštovanja i bespoštedne borbe do posljednjeg sudijskog zvižduka.
S druge strane, dodatna defanzivna koncentracija, pred suparničkim golom ciničnija realizacija, bolje korišćenje prekida i nerasipanje energije na nepotrebne detalje nešto su na čemu treba poraditi u narednom periodu kako bi uhvatili korak sa puno poznatijim klubovima, a od kojih, po svemu prikazanom, ne da nisu daleko, već su im sve bliže.
Raduje struka, koju čine domaći treneri, a čiji stručni štabovi sada broje brojne saradnike, što se automatski osjeća i na terenu, gdje svaki igrač zna svoj zadatak, a tim u cjelini pokušava da sve to pretoči u kolektivni uspjeh.
A s njim, uz rezultate, stižu i finansijske injekcije od Uefe, što je neophodno svima, naročito našim klubovima.
Sljedeći korak predstavlja još konkretnije lansiranje mlađih generacija, kroz koje klubovi u prvenstvo, posebno u Evropi, višestruko profitiraju. Od energije, gladi za uspjehom, preko bildovanja statistike, a time i cijene na tržištu, od čega žive puno razvijeniji klubovi, dok bi crnogorskim klubovima upravo to trebalo da predstavlja prioritet nad prioritetima.
Ima pozitivnih signala i u tom segmentu, ali su potrebni dodatne strategije i hrabrost da bi i taj segment, uprkos zovu rezultata, bio održiv i itekako u konačnici isplativ.
O temi terena, koju je pokrenuo upravo Lob Sport, puno toga je rečeno. Ovo ljeto pokazalo je da su travnjaci sveti preduslov fudbala, uz nadu da se nikad više neće ponoviti bizarne scene u kojima evropski predstavnici ne mogu da igraju na svojim stadionima, već se konstantno sele sa terena na teren, što stvara dodatne probleme prilikom aklimatizacije, kako igračima, tako i publici.
O promociji samih mjesta iz kojih klubovi dolaze da ne govorimo.
Svaka zajednica, svaka opština i svaki državni aparat u obavezi su da preuzmu odgovornost i stvore uslove kakvi dolikuju Evropi i svijetu. Dakle, manje obećanja i odugovlačenja, a više rada i evidentnih djela.
Istovremeno, raduje jedna vrsta zajedništva koja se probudila uslijed infrastrukturnih nedostataka. U pomoć su priskočili iz FSCG-a, sa DG arene, iz Nikšića, što je na kraju bilo i spasonosno, ali prije svega bilo je empatično, sportski i ljudski.
I nerijetki građani, uprkos tome što njihovi klubovi nisu igrali u Evropi, stali su i podržali aktuelne predstavnike, čime je poslata još jedna divna poruka da jedino zajedno možemo da gradimo bolju i kvalitetniju fudbalsku Crnu Goru.
U domaćim okvirima suparnici, ali u Evropi prijatelji, jedni drugima na usluzi i neizostavna ruka pomoći.
Zbog svega navedenog naši klubovi ne trebaju da budu previše tužni, već ponosni na sve što su prikazali ovog ljeta. I da nastave s istim žarom i poboljšanjem u svakom pogledu.
Zato, glavu gore.
Jer, svjedočeći zdravom pristupu, napornom radu i sveopštem zalaganju – na pravom su putu.
