U svijetu fudbala sva pažnja usmjerena je na napadače, jer postižu glavni cilj igre odnosno gol.
Međutim, vrhunski posmatrači lopte znaju da ona ne može ući u mrežu bez stubova koji grade igru od pozadi. U pitanju su tihi čuvari koji prave razliku između pobjede i poraza, ta vrsta igrača dokazala je da i klizeći start može biti umjetničko dijelo. Jedan od takvih ratnika sa dušom vođe je i Tijago Silva.
Rođen je 22. septembra 1984. godine u Rio de Ženeiru, Tijago Emilijano da Silva nije imao ni malo lak put ka vrhu. Odrastao je u siromaštvu, ali srećom u Brazilu gdje je fudbal oduvijek bio više od igre. Lopta mu je bila jedina radost, nada i spas u potrazi za boljim životom. Kao i većina južnoameričkih fudbalera počeo je igrati fudbal bosonog po uskim ulicama Rio de Ženeira, gdje su se za divno čudu mogli vidjeti najveći potencijale koje Brazil može da ponudi.
Sva dijeca sanjaju da će jednog dana obući dres velikog kluba, takav je bio Silva. Ali, njegova put do zvijezda bio je sve, samo ne pravolinijski. Sa 14 godina pridružio se omladinskom timu Fluminensea, gdje je karijeru počeo na poziciji defanzivnog veznjaka. Trenerima brazilskog kluba nije bilo teško da u startu primjeti njegove talenat koji mu je podario snagu, tehniku, fudbalsku inteligenciju i liderstvo.
U seniorskoj karijeri Silva je od 2002. do 2004. godine branio boje RS-a i Juventuda, da bi njegova avantura dobila novo poglavlje u drugom timu Porta. Poslije 14 nastupa u dresu portugalskog velikana, Brazilac se odlučio za transfer u Dinamo iz Moskve, gdje mu je prilikom medicinskog testiranja dijagnostikovana tuberkuloza. Bio je to jedan od najtežih perioda u njegovoj karijeri, kada se Silva za malo povukao iz fudbala, ali je na nagovor svoje majke nastavio da se bori za svoje snove.
Es espectacular lo de 𝐓𝐡𝐢𝐚𝐠𝐨 𝐒𝐢𝐥𝐯𝐚 (𝟒𝟎|🇧🇷), a meses de cumplir 41 años y es uno de los pilares de un 𝐅𝐥𝐮𝐦𝐢𝐧𝐞𝐧𝐬𝐞 semifinalista del Mundial de Clubes. Este defensor es una leyenda de su país, tremendo jugador, independiente de su edad, su nivel es descomunal. pic.twitter.com/JnlzDxY1cK
— Futbolera10 (@Futboolera10) July 4, 2025
Karijeru je oživio vrativši se u brazilski Fluminense 2006. godine, da bi se njegov drugi mandat u domovini pretvorio u tri uspješne sezone u kojima je 2007. osvojio kup Brazila. Poslije osvojenog trofeja, navijači su ga proglasili za najboljeg defanzivac u Brazilu koji je učestvovao na turniru. Za period u Fluminenseu, Silva je upisao 108 nastupa za tim sa Marakana, koji mu je za oproštaj na posljednjoj utakmici priredio spektakl sa 50 hiljada gledalaca.
Kao šlag na tortu došao je poziv u reprezentaciju Brazila 2008. godine, da bi godinu dana kasnije realizovao transfer karijere, prešavši u redove Milana.
Rosoneri su od Silve napravili jednog od najboljih defanzivaca na svijetu. Brazilski defanzivac dobio je zlata vrijednu priliku da dijeli svlačionicu sa Ronaldinjom, Filipom Inzagijem, Dejvidom Bekamom, Andrea Pirlom i mnogim drugim fudbalerima. Silva je najviše mogao da nauči od Alesandra Neste, koji po svojim karakteristikama predstavljao primjer za štopersku poziciju. Kruna te čuvene generacije Milana bila je titula u sezoni 2010/11, kojoj je u značajnoj mjeri pridonio Silva. Za italijanski klub zabilježio je 93 odigrane utakmice u svim takmičenjima.
Sljedeća stanica u karijeri bio je Pari Sen Žermen koje je 2012. godine u paketu doveo Zlatana Ibrahimovića i Silvu, što su navijači Milana teško prihvatili. Parižani su za brazilskog internacionalca izdvojili čak 42 miliona eura, što je u to vrijeme bilo najveće obeštećenje za jednog defanzivca. Za osam godina u Francuskoj dobio je kapitenski status u timu sa kojim je osvojio sedam titula šampiona države, uz pet trofeja kupa Francuske i po šest trofeje ligaškog i Super kupa. Osim trofeje, Silva je u Parizu dobio poštovanje navijača i ušao u istoriju među legendama najtrofejnijeg francuskog kluba.
U posljednjoj etapi u londonskom Čelsiju, 38-godišnji Brazilac pokazao je svima da još uvijek može igrati vrhunski fudbal. Njegova dugovječnost potvrđena je osvajanjem ušatog trofeja Lige šampiona u sezoni 2020/2021.
Paraf na priču stavio je prošlog ljeta povratkom u Fluminense, da bi sada na Svjetskom klupsko prvenstvo vodio svoj tim do polufinala.
Bogata karijera, trofeji, epski kraj za ratnika sa dušom vođe.
