“Mi ne živimo od fudbala, ali živimo za fudbal”, slikovita je bila poruka Aleksandra Kaluđerovića, šefa stručnog štaba Fans junajteda, pred revanš četvrtfinala Feniks trofeja u kojem podgorički sastav nije uspio da sačuva prednost iz prvog meča (1:0), već je na gostovanju poražen od Junajted of Mančestera 1:4.
To što je naš trećeligaš eliminisan od dvostrukog pobjednika pomenutog takmičenja apsolutno je nebitno i ne može da se poredi s činjenicom šta su momci u ljubičastoj opremi doživjeli tokom trodnevnog boravka u zemlji fudbala.
Sama činjenica da je klub, osnovan prije dvije godine, uz pomoć neumoljivog fudbalskog entuzijaste Filipa Vučkovića i svojih vjernih kolega, uspio da organizuje put satkan rigoroznom britanskom administracijom, poziva na bezgranični respekt.
Utakmice Premijer lige izazivale su divljenje svakog dječaka kojem je lopta bila prva i nezamjenjiva igračka. Iako nam je, prevashodno kulturološki, a onda i fizički, Velika Britanija bila i ostala mnogo daleko, njen fudbal uvijek je bio san svih nas…
Od juče, grupi momaka, koji su uspjeli svoje primarne obaveze (porodice i poslove) da ostave po strani – Engleska je stvarnost.
Ostrvska bajka Fans junajteda počela je od smještaja, jer se baza podgoričkog trećeligaša graniči sa Klifom (u prevodu – liticom), trening centrom koji je od 1938. do istorijske titule Lige šampiona 1999. godine koristio Mančester junajted. Teren na kojem su se pripremali Džordž Best, Erik Kantona, Dejvid Bekam, Dvajt Jork…Koristi ga i danas, ali je rezervisan za mlađe kategorije svjetskog velikana.
Ukrašen identičnim kućama, odnosno ulicama, što je svojstveno za britanska naselja, mirni Salford je napustila ljubičasta armija i zaputila se ka Brodhurst parku, domu Junajted of Mančestera.
O ideji, istoriji i načinu funkcionisanja kluba čitaćete u danima pred nama…
Ljubazni domaćin ručkom je upriličio doček svojim gostima iz Podgorice, a potom se sav fokus usmjerio na utakmicu i fudbal.
Iako su Englezi istrčali u drugačijem, zapravo iskusnijem sastavu nego u Podgorici, silno motivisani da opravdaju zvanje najboljeg tima Feniks trofeja, naš predstavnik (sa svega četvoricom rezervista) nije ustuknuo pred dvije hiljade navijača, nije mario što za rivala ima bivše igrače i polaznike premijerligaških klubova, već je djelovao u skladu sa porukom koju su iznad klupe za gostujući tim zakačili zaljubljenici Fans junajteda – hrabro!
“Nijesmo se obrukali, već smo igrali muški, onoliko koliko smo mogli. Bili su mnogo jači, tih šest igrača koji nijesu doputovali u Podgoricu ovdje su pravili razliku. Napadač Le Fondre koji je postigao preko 100 golova u Engleskoj…Čast je igrati protiv takvog fudbalera, kao i u ambijentu koji bio fenomenalan. Uprkos porazu moramo biti zadovoljni”, istakao je kapiten Fans junajteda Boris Boljević.
Razliku u prvom poluvremenu napravio je Meti Grivosti spektakularnim pogotkom kojim konkuriše za Puškaš nagradu – gol godine.
Priliku da se vrati u meč Fans junajted imao je preko Milića Popovića i Andrije Ćosovića – centimetri su odlučivali o izjednačenju.
Bez sumnje je prvih 45 minuta u Mančesteru bilo najbolje izdanje podgoričkog sastava u proteklom dvomeču, ali je u nastavku susret prelomio aspekt u kojem su Englezi bez sumnje bolji – fizička pripremljenost.
“Mislim da je san mnogih da odigraju bilo kakvu utakmicu u Engleskoj. Iako je bilo predrasuda da ćemo pretpjeti rezultatski krah, dokazali smo da možemo da igramo. Ja sam se kao ljubitelju engleskog fudbala, odnosno Lestera, osjećao fenomenalno”, poručio je nakon utakmice Jovan Mališić jedan od najboljih pojedinaca na terenu (saglasna je i publika).
A, nakon posljednjeg sudijskog zvižduka isplivalo je sve ono što fudbal čini više od same igre.
Džentlmenski su fudbaleri Fans junajteda specijalno dizajnirane dresove povodom 8. marta poklonili damama što je izazvalo oduševljenje kod ostatka publike.
U VIP salonu je (da, dobro ste pročitali, sedmoligaš ima svoju posebnu ložu) potom organizovana žurka u čast gostiju iz Podgorice, oplemenili su je britanski hitovi iz 90-ih i besprekorno ukusno pivo.
Na kraju, najupečatljivija slika i poruka koja dokazuje da istinska ljubav prema fudbalu nikada neće uvenuti. Dok je podgorička ekspedicija napuštala Brodhurst park, navijači i igrači Mančestera pozdravili su ih uz glasno “United, United, United”.
Jer je to odvijek i bila misija fudbala – da nas ujedini…
“Momci, ne zaboravite, u srijedu je Ribnica”, rekao je svom timu kapiten Boljević dok su svi u autobusu gledali na istu stranu – ka Old Trafordu.
