Avgust nije ni stigao, a Makedonija nema nijednog predstavnika svojih klubova u Uefa takmičenjima.
Sva tri kluba su eliminisana u prvoj fazi, a šampion Struga Trim Ljum nije iskoristio dodatnu priliku i šansu da prođe bar jednu fazu kroz Ligu konferencija.
Sada je jasno zašto imamo tri umjesto četiri tima na euro-sceni. Sada je jasno da je fudbal u Makedoniji daleko od željenog nivoa. Sada je jasno da gore od ovoga ne može… Tikveš i Škendija su već u prvoj fazi izgubili od klubova sa Islanda i Jermenije.
U vrijeme kada su požari svuda u Makedoniji, kada je toplotni talas i gori vazduh, dešava se i brodolom klupskog fudbala. Ako smo mislili da je on na dnu, sada znamo da je na samom dnu bila rupa i tu se fudbal u Makedoniji toliko urušio.
Klubovi su izgubili kompas, kvalitet ekipa i igrački i kadrovski su u veoma očajnom položaju. Požari se gase, ali ne i ovaj u fudbalu koji traje godinama i godinama. Osjeća se da su potrebne promjene. Promjene, koje se same po sebi nameću i promjene koje treba da se dešavaju sa samog vrha – Fudbalskog saveza Makedonije (FSM).
Već godinama traju veliki problemi, od kojih pojedini klubovi ili pojedinci profitiraju ili su profitirali.
Nema ni govora o modernizaciji samog sistema, Makedonija je jedna od retkih koja nema VAR tehnologiju, koja nema uslove za noćne utakmice, koja nema normalnu organizaciju u omladinskom fudbalu, koja radi u sistemu od prije 30 godina na organizacionom nivou.
Nema bitke sa namještenim utakmicama. Klubovi se lako daju sumnjivim stranim investitorima, a novac od Uefe i Fife se troši na nefunkcionalne projekte sa kratkoročnim rokom. Nema kontrole nad finansijama koje klubovi dobijaju od Uefe za razvoj omladinskog fudbala. Nema kontrole nad finansijama koje klubovi dobijaju kao pomoć od države.
U takvim mutnim vodama plivaju pojedinci, kriminalci i sitni menadžeri koji uspevaju da unište čak i ono za šta se misli da je kvalitetno. Čak ni organizovan klub kao što je Škendija, koji ima finansije, ne može da pliva u tako mutnim vodama. Ima preduslove da bude veliki klub, ali tu je problem u samoj strukturi kluba.
Iz tih razloga, moćni sponzor odlučio je da dovede Admira Mehmedija, koji je porijeklom iz Makedonije i igrao je za Švajcarsku, a koji će sada imati ulogu sportskog direktora.
Sve je to dobro, ali Tetovo nije Švajcarska.
Godine prolaze, problemi su sve veći. Fudbal u Makedoniji ima tradiciju i mora da ima… Mora se napraviti restart i krenuti od nule te sačuvati ono što se spasti može.
Uprkos svemu, jedno je jasno. U Makedoniji ne može biti fudbala bez jakog Vardara. To je glavni problem koji svuda izaziva katastrofe. Kad je jak Vardar, tu je i jaka Škendija, jaki Škupi i jaki Pelister. Možda se neće složiti oni koji ne vole Vardar, ali činjenice su takve… Kad god je Vardar jak, tu je i jače i zanimljivije prvenstvo. Kada je Vardar imao briljantne uspjehe na euro-sceni, a ostali u to vrijeme imali poneku pobjedu, pa je Škendija igrala tri puta i baraž za Ligu Evrope.
Jak Vardar, jake reprezentacije…
No, dobra strana ovog pakla u fudbalu je što se Vardar vraća. Barem ovog ljeta crveno-crni su imali probne susrete sa Murom, zagrebačkim Dinamom i Svonsijem… Kao da su igrali grupnu fazu nekog od Uefa takmičenja.
Međutim, ni Vardar ne može brzo da se vrati jer je sve okolo potpuno uništeno…
