Pobjede i porazi, emocije i veličina pojedinih sportskih ličnosti čine iste legende, imena koja zauvijek ostaju u srcima navijača, zaljubljenika u sport. Takve veličine ostaju u srcima, bez obzira na vremenske prilike, na kojoj su strani, koje su nacionalnosti ili zemlje. Čovek si ili nisi. Velikih sportista koje imamo na ovim prostorima su titani.
Prolazile su godine, ratovi, tenzije, ali Toni Kukoč i Dino Rađa, koji su nekada bili Jugosloveni, a sada Hrvati, ostali su idoli, velikani, igrači za koje smo svi mi u bivšoj državi držali palčeve, navijali iako su ih neki mrzjeli (kada su igrali za rivalske ekipe), ali opšta slika je topla, slatka i draga. Opštu sliku vidjeli smo sinoć u Beogradskoj areni u Beogradu, gdje su se Toni Kukoč i Dino Rađa kao specijalni gosti na tribinama pojavili uoči utakmice Partizan – Olimpijakos. Aplauz i 25.000 navijača iz Srbije za legende iz Hrvatske, za bivše Jugoslovene i košarkaše koji su donijeli mnoge titule i uspjehe bivšoj zemlji.
Legendarni Kukoč je u Beogradu, gde je danas premijera filma “Magična sedmica”.
Da li je moguće!? Posle svih ovih godina, tenzija, ratova…
To je čarolija sporta, ta beskonačnost emocija koju oni koji se bave politikom, vođenjem država, nikada neće naučiti nigdje na ovim prostorima. Riječ za jedinstvo, mir i slogu je SPORT! Nema drugog, nema drugog načina da se zajedno ujedinimo, veselimo i borimo. Posljednji primer je samo dokaz da je moć sporta ogromna, da su ljudi i nacije zatrovani politikom, problemima i opstankom.
Ko je od naših političara, recimo, otišao u Beograd, Zagreb, Skoplje, Podgoricu i dobio aplauze 25.000 gledalaca, posjetilaca, rivala. Niko i niko ne može ni da prikupi taj broj od 25.000. To je suština – sportisti imaju magiju, moć i eminentnost, ali se ne pitaju, pitaju se i odlučuju neki koje je sistem stvorio, neki koji su bogati provizijama i tenderima, a ne oni koji su primer starim i budućim generacijama, koji su heroji i koji su uz mnogo znoja i truda stigli do svog bogatstva, a svojim igrama i rezultatima dospjeli i do epiteta LEGENDE. Nijedan političar nije postao legenda, već sportisti, a možda i muzičari. Trećeg nema.
Pa ako vidimo aplauze u Beogradu za Tonija Kukoča i Dino Rađa i u Zagrebu za Novaka Đokovića, to je magija, dragi prijatelji, koja daje nadu regionu, Balkanu, svima nama koji smo ovdje ostali i koji i dalje vjerujemo da zajedno možemo mnogo više.
Juče je prekinuta podjednako draga saradnja Srbina Đokovića i Hrvata Ivaniševića, nakon čega je najbolji svjetski teniser rekao:
“Goran Ivanišević će zauvek ostati i biti deo moje porodice“.
Sve je rečeno, sve je tako precizno i tačno u centar. Ovakvi trenutni rastanci se dešavaju, ali se pamte uspjesi, prošlost, trofeji i prijateljstvo.
I da se podsjetimo zašto sada gledamo NBA više nego ranije. Nekada su to bili Kukoč, Petrović, Divac, Stojaković, a sada su Jokić, Dončić, Bogdanović. Nije slučajno da su u svim medijima iz regiona glavni naslovi upravo sa ovim imenima, a ne sa nekim domaćim Amerikancima.
Nada poslednja umire.
