Kada čuju ime Lu Alsindor, svim ljubiteljima košarke će se upaliti “lampica”. Ako postoji neko na zemaljskoj kugli ko neće znati o kome se radi, onda sigurno neće imati dilemu ako čuju Karim Abdul-Džabar. Istorijska NBA karijera inovatora i po mnogima najboljeg košarkaša svih vremena krenula je na današnji dan, 1969. godine. “Plemeniti sluga svemogućeg (Alaha)”, što na arapskom znači njegovo ime, izabran je kao prvi pik na draftu od strane Milvoki Baksa.
“Jeleni” su Alsindorov potpis dobili bacanjem novčića! Milvoki je zajedno sa Finksom bio najlošiji tim u sezoni 1968/69. pa je sreća odlučivala ko će prvi da bira. Naravno, Baksi su izabrali najdominantnijeg košaraša NCCA lige (zvanično proglašen za najboljeg igrača koledž košarke u istoriji), studenta UCLA.
U prvoj godini Lu je bio najboli ruki i predvodio je franšizu iz Viskonsina do finala istočne konferencije, gdje su poraženi od Njujorka. “Jeleni” su znali da dominantni centar ne može sam, iz Sinsinati Rojalsa (sadašnji Sakramento Kingsi), doveden je bek Oskar Robertson. Alsindor i Veliki O su naredne četiri sezone činili, po mnogima, najjači tandem svih vremena u svijetu košarke, a već prve sezone su osvojili šampionski prsten, uz prvu Luovu titulu MVP-a šampionata. Na narednu titulu prvaka, Milvoki je čekao punih 46 godina i dolazak “kralja preko mora”, Janisa Adetokunba.
Trećeg juna 1971. Lu Alsindor, koji je još ranije prešao u islamsku vjeru, uzima ime po kojem je prepoznat širom planete – Karim Abdul-Džabar.
KOŠARKAŠKI ROLS-ROJS
Zbog čestih povreda Robertsona, Milvokiju je izmicala titula, pa je Abdul-Džabar 1975. odlučio da napusti Bakse. Želio je u rodni Njujork. Međutim, kako je sam rekao, zvijezde Niksa Volt Frejžer, Erl Monro i Bil Bredli nisu ga htjeli u timu. “Poklon” je objeručke prihvatio Kent Kuk, gazda Lejkersa je napravio legendarnu “šoutajm” generaciju, koja je osamdesetih godina osvojila pet šampionskih titula. Cijela planeta se divila tandemu Džabar-Irving Džonson. Kada su Lejkersi Džabaru poklonili “Rols-Rojs silver spirit”, upravo je Medžik Džonson rekao:
“Ništa logičnije od toga, Karim je pravi košarkaški Rols-Rojs“.
Džabar je u košarkašku penziju otišao kao četrdesetdvogodišnjak, u tom momentu kao najstariji igrač koji je igrao u NBA ligi, kao najbolji strijelac (38,387 poena), košarkaš sa najviše utakmica (1,560), minuta (57,446), sa najboljim prosjekom realizacije šuteva (15,837), šuteva ukupno (28,307), blokada (3,189), defanzivnih skokova (9,394) i faulova (4,657) u istoriji najkvalitetnijeg košarkaškog takmičenja na planeti. I dalje je prvi na vječnoj listi pogođenih šuteva iz igre i košarkaš sa najviše minuta i utakmica provedenih na NBA parketima. Njegov rekord po broju postignutih poena je tek u februaru ove godine oborio Lebron Džejms. Sedamdesetšestogodšnji Karim je bio na parketu nekadašnjeg Stejpls Centra da prvi čestita “Kralju Džejmsu”.
Tokom 20 godina NBA karijere Džabar je osvojio šest šampionskih prstena, šest puta je bio MVP regularnog dijela sezone, dva puta MVP finala i nastupio je 19 puta na Ol-star meču. Džabar je 10 puta biran u prvu petorku šampionata, pet puta u defanzivnu petorku, dva puta je bio najbolji strijelac prvenstva (1971, 1972), po jednom prvi skakač lige (1976), košarkaš sa najboljim procentom šuta u ligi (1977), četiri puta najbolji bloker lige, dvaput univerzitetski igrač godine, triput MVP plej-ofa u NCAA ligi, triput član šampionskog tima u NCAA ligi, povodom 35. godišnjice NBA lige 1980. izabran u idealni tim svih vremena. Od 2009. je član košarkaške Kuće slavnih u Springfildu.
NEBESKA UDICA
Za razliku od današnjeg NBA, kada je sve marketing, glamur, šou, Karim Abdul-Džabar je bio “kralj” nekog drugog vremena, kada se prije svega gledao tim, a jedino mjerilo timski rezultat i trofeji, ne individualna dostignuća.
Džabar je imao nemjerljiv uticaj i mijenjao je košarku, tokom studentskih dana je bio toliko dominantan na obruču da su čelnici NCCA lige donijeli odluku da zakucanja nisu dozvoljena. Zabrana je bila na snazi punih deset godina. Najveći poklon koji je Karim dao košarci bio je horog. “Nebesku udicu” počeo je da koristi u dječačkim danima, kada je igrao sa momcima po pet godina starijima od sebe. Džabar je horog doveo do savršenstva, bio je njegov zaštitni znak i “arsenal” za koji nije postojala odbrana.
JEDINU TROJKU POGODIO U 40. GODINI
Interesantan podatak je da je veliki Karim jedinu trojku u karijeri pogodio tek u 40. godini. Igrom sudbine bilo je to protiv tima koji ga “za dlaku” nije draftovao. Lejkesi su 24. februara 1987. godine gostovali u Finiksu. U finišu druge četvrtine Majkl Kuper je promašio jedan šut sa poludistance, a Karim Abdul-Džabar došao je do ofanzivnog skoka. Legendarni centar se poslije uhvaćene lopte našao sam u uglu terena, a domaći igrači nisu ni imali namjeru da mu priđu, jer u prethodnih osam sezona, od kako je trojka uvedena, Karim nije pogodio niti jedan šut za tri poena, a veoma rijetko je i pokušavao. Mnogi su se često šalili tih godina da Karim trojku jedino može da pogodi svojim karakterističnim horogom, iz kojeg je mnoge odbrane “zavio u crno“, a on je, iako je tada imao skoro punih 40 godina, riješio da ih demantuje. Lijepo se namjestio Džabar, a potom izveo prelijep skok šut – lopta je “bez koske“ prošla kroz obruč. Usledila je blaga proslava pogotka legendarnog centra.
“Bio je to jedinstven trenutak u mojoj karijeri“, rekao je kasnije Karim Abdul-Džabar.
