“Ovom prilikom moram konstatovati da naša sportska infrastruktura nije na zavidnom nivou. Vlada Crne Gore i Ministarstvo sporta i mladih će posvetiti posebnu pažnju poboljšanju uslova, rekonstrukciji postojećih i izgradnju novih nacionalnih centara za fudbal, košarku, tenis, borilačke i druge sportove”, istakao je ministar sporta Dragoslav Dado Šćekić u Vili Gorica već drugi put da Crnoj Gori treba novi fudbalski stadion.
Sada je ostalo samo pitanje gdje i kada će se položiti kamen temeljac za izgradnju prijeko potrebne nacionalne arene za kojom vapi cijela fudbalska, ali i sportska Crna Gora.
Već godinama je izgradnja nacionalnog stadiona tema u našoj zemlji, a ministar Šćekić je ideju ozbiljno počeo da promoviše krajem novembra, sada već prošle 2023. godine.
Suvišno je govoriti da Crna Gora u fudbalskom infrastrukturnom smislu kasni godinama za Evropom, pa čak i regionom u kojem iz dana u dan niču novi stadion – Srbija se, čekajući najavljenu izgradnju nacionalnog stadiona, već ponosi TSC Arenom u Bačkoj Topoli, kao i stadionima u Leskovcu i Loznici, odnosno Lagatoru i Dubočici. Ljetos je u Hrvatskoj “nikla” Opus arena, novi dom Osijeka, a Hrvatska je svom najjačem brendu spremna da vrati dug kroz izgradnju velelpnih arena poput novog Maksimira, te stadiona u Splitu i Rijeci.
A, šta je sa našom nacionalnom “arenom”? Stadionom pod Goricom koji i dalje zjapi nezavršen, izgradnja istočne tribine, koja broji samo nekoliko redova, postala je vječiti nerješivi rebus za kompletnu sportsku javnost u Crnoj Gori. Projekti, idejna rješenja, prezentacije, konkursi, pa sve tako u krug… A stadion je i dalje totalno demode, neuslovan za publiku, a posebno za medije. I sami teren je u sve lošijem stanju, pa bi svakome u Crnoj Gori trebalo da bude odavno jasno da stadion pod Goricom ne ispunjava sve standarde UEFA, već se na istom igra samo zahvaljujući imenu i prezimenu prvog čovjeka FSCG-a Dejana Savićevića.
“Realna je potreba da stadion ispunjava sve najsavremenije uslove, i da pruži savremeni komfor ne samo igračima, sportskim radnicima, već i gledaocima. Ovim projektom bi sve fudbalske reprezentacije dobile svoj matični stadion, a ujedno bi i građani Podgorice dobili olakšani saobraćaj, kao i riješen problem sa parking mjestima”, saopšteno je iz Šćekićevog resora krajem novembra.
U Evropi i svijetu nacionalne stadione ne gradi Fudbalski savez, već država, odnosno Vlada. Posljednjih godina uvjerili smo se da interesovanje čelnika Crne Gore za fudbalskom infrastrukturom praktično ne postoji – o stadionu pod Goricom rekli smo sve, više je i postalo degutantno koliko se gradi stadion na Cetinju, a kamen temeljac je položen 2017. godine. Takođe, tribina stadiona u Nikšiću zida se kao “Skadar na Bojani”…
“Obaveza države je da još više unapređuje sportsku infrastrukturu i preduslove za razvoj sporta, kako bi sadašnjim i budućim sportistima bili omogućeni bolji uslovi za lakše i nesmetano bavljene sportom”, prvi čovjek države Jakov Milatović rekao je 27. decembra tokom proglašenja najboljih u izboru Crnogorskog olimpijskog komiteta.
Iz Fudbalskog saveza Crne Gore, odnosno iz riječi generalnog seketara Momira Đurđevca, može se zaključiti da u našoj Kući fudbala vjeruju u priču izgradnje nacionalnog stadiona kao nikad do sada.
“Sad dolazi do priče iz pozicije ministra sporta. Do sad je bila priča da se adaptira gradski stadion u Podgorici. Mislim da gradski stadion treba sačuvati, treba ga naravno preurediti da se na njemu igraju utakmice nacionalnog prvenstva, da tamo igraju naši klubovi u Evropi, a nacionalni stadion se zna za koje utakmice bi trebalo da bude. Da bude održiv kao objekat ili preduzeće koje će raditi tokom 365 dana, a ne samo tokom tih pet utakmica u toku godine, koliko A reprezentacija ima obaveza u jednoj takmičarskoj godini. Čim se priča, nadam se da će biti nekog efekta od te priče”, poručio je Đurđevac u Kući fudbala početkom decembra i istakao da su čelnici Saveza već obavili prvi razgovor sa ministrom Šćekićem.
E, sada nam ostaje samo da čekamo… Obećanje ludom radovanje ili konačno pomjeranje sa mrtve tačke?
