Sportska, muzička ili bilo koja druga takmičenja, odaberite sami, za regionalne države tek su poligon za nacionalističke provokacije, uvrede u vječnom odmjeravanju – koji je čiji i čiji je veći.
Izuzetak provincijske demonstracije nije ni aktuelno Evropsko fudbalsko prvenstvo u Njemačkoj, gdje su se okupili navijači 24 reprezentacije, ali u toj disciplini posebno “dominiraju” građani iz regiona, Balkana ili kako vam je draže da nazovete prostor u kojem bitišemo.
Da su politički i nacionalistički otrovi duboko ubrizgani u venama pomenutih predstavnika svjedoči i Euro, koji umjesto demonstracije ljubavi, ponosa prema sopstvenim selekcijama i bojama te poštovanja prema suparničkim, sa sobom vuče sve one anomalije koje svakodnevno decenijama udišemo umjesto vazduha.
Toksična društvena, a s tim pod ruku i zagađena medijska atmosfera, prelila se i u Njemačku, gdje se dvonošci sa Balkana takmiče ko će koga jače i dublje da povrijedi. Srećom, većinom je to verbalnog karaktera, mada ne nedostaje, tu i tamo, ni malih fizičkih obračuna.
Naravno, cijeli folkor sramotnih povika sa sobom i automatski vuče kuknjavu ko je koga, pa se od agresivnosti i javašluka u trenu sve pretvori u izigravanja žrtve. Pakleni krug bez kraja, čija centrifuga zapravo ne dozvoljava samim državama da idu naprijed, žive bolje i izvuku iz sebe ono najbolje.
Pogađate, cijeli taj cirkus u 21. vijeku i 2024. godini, kao i uvijek, režiraju politike, koje između ostalog i sport, kao i sve druge grane, isključivo doživljavaju kao masku sopstvenih kompleksa i nacionalizama, a koji ovih dana tokom fudbalskih praznika divljaju pred očima Evrope i cijelog svijeta.
I gutaju sve one koji zajedno sjede, piju, druže se i uživaju u različitim dresovima.
Vječno je to kolo bez kraja, a uvijek bez konačnog pobjednika, u Njemačkoj vrte Albanija, Srbija, Hrvatska, a tu je i Kosovo, iako ne učestvuje na fudbalskom turniru. Jednostavno, sva ona, često vještačka, netrpeljivost prelila se u centar Starog kontinenta, čime se mnogi iz tog neznavenog ešalona ponose, a oni drugi osjećaju kako im obrazi sve jače crvene.
Užasne uvrede i povici na relaciji Albanija – Srbija, Srbija – Kosovo, Hrvatska – Srbija i Albanija – Hrvatska i tako u nedogled pretvorile su se u prijave i žalbe Uefi, koja ovih dana ima pune ruke posla da istraži i sankcioniše sve one koji jedni drugima vokabularom pristupaju kao da nisu svi – ljudi.
Tako je Albanija kažnjena sa 37.375, Srbija sa 14.500 eura, a uskoro će na red serija novih novčanih kazni za Saveze, čija kasa sigurno plače od muke, što ni najmanje ne zanima sve oni koji u dresovima svojih reprezentacija besramno koriste Evropsko prvenstvo za obračun svake vrste, a istovremeno se kunu u vjernost i lojanost.
U igru je čak upala i Sjeverna Makedonija, koja je prijavila Uefi vrijeđanje od strane albanskih pristalica. Pravo je čudo da, do sada, u cijeloj priči nisu (vidljivo) uvučene Crna Gora i Bosna i Hercegovina. No, nemojte se začuditi ako i dođe do toga, jer ima još jedno kolo grupne faze takmičenja, pardon – vrijeđanja.
Izlizaće se matrica, pa valja u kolo ubaciti i još ponekoga. Čisto da se proširi horizont prljavštine.
Bezumlje se prelilo i na neke fudbalere, novinare, čije reprezentacije igraju fudbal iz prošlog vijeka, a nečije nisu ni među zemljama učesnicama. No, koga to zanima, kad se “žurka” uvijek svodi na jedan te isti repertoar, nakon čega slijedi bolno otrežnjenje.
Istovremeno Slovenija, na sebi svojstven način, elegantno eskivira sve regionalno-nacionalističke autogolove. No, od nje se malo što naučilo u prethodnih 30-ak godina, pa teško da će i sada. Bilo bi iluzorno očekivati nešto slično ovog puta.
I na kraju ono najvažnije – nekonkurentnost i nekompetentnost savršeno je sakriti galamom, uvredama i ispadima. Toliko puta odgledan film, čiji scenario jeste da živim održavaju sve moguće podjele.
Međutim, ordenja se za to ne dijele.
