Decembar 2012. godine. Beograd. Bili su to dani koji su zlatnim slovima ispisani u istoriji crnogorskog sporta. Bili su to dani kada je malena balkanska ljepotica disala sa svojim heroinama, rukometašicama. Bili su to dani kada je veliki broj crnogorskih navijača izvršio invaziju na prijestonicu Srbije, a one dolje na terenu – potvrdile su nadimak Lavice.
Na današnji dan, prije 11 godina naše zlatne rukometašice popele su se na vrh Starog kontinenta. U velikom finalu Evropskog prvenstva, nakon nevjerovatnog meča i nezaboravnih 80 minuta savladale su Norvešku 34:31 i osvojile titulu šampiona Evrope.
Bila je to kruna nezaboravne godine u kojoj je Budućnost postala šampion Evrope, reprezentacija je na Olimpijskim igrama u Londonu osvojila srebro, a onda i to prvenstvo u Beogradu.
Crna Gora je grupnu fazu igrala u Vršcu gdje su izabranice Dragana Adžića upisale tri pobjede protiv Islanda, Rusije i Rumunije. Uslijedila je selidba u Novi Sad i dvije pobjede i poraz koji su bili dovoljni za plasman u polufinale. Jovanka Radičević i drugarice su prvo savladale Mađarsku, onda izgubile od Njemačke, a onda savladale Španiju za prvo mjesto u grupi glavne runde.
Lidersko mjesto donijelo je polufinale protiv domaćina. Gubile su naše rukometašice na poluvremenu (14:13), ali su do kraja uspjele da slave nakon dramatičnog finiša (27:26). I tako zakazale veliko finale i reprizu iz Londona protiv Norvežanki koji su u drugom polufinalu deklasirale Mađarsku (30:19).
Svega je bilo u finalu. Lavice su sve preživjele, nekako se “iščupale” nakon sudijskih nepravdi, pokušali su Španci Marin – Garsija da “glume” sestre Bonaventura, ali pravda je stigla. Nakon dva produžetka Crna Gora je slavila. Bez Bojane Popović i Maje Savić koje su se nakon Londona oprostile, a skoro pola meča bez Majde Mehmedović koja je bila startno lijevo krilo.
>>> Dragan Adžić za LOB SPORT: Kruna svih generacija, vrijedilo je živjeti za bajkovitu 2012.
“Godina Iz bajke sigurno. Uvijek je to posljedica dobrog i kvalitetnog rada, ali i prethodnih iskustava sa Svjetskog prvenstva u Brazilu ili Evropskog prvenstva u Danskoj. Zajedničko iskustvo stvorilo je sve te uspjehe. Sve nas je to ujedinilo da režiramo 2012. godinu za pamćenje i anale”, rekao je Dragan Adžić u intervjuu za Lob Sport 13. maja na dan kada je Budućnost osvojila Ligu šampiona.
Pamte se epske odbrane Sonja Barjaktarović koja je zaustavila 17 šuteva Norveške, pamti se ples Milene Raičević (tada Knežević) i deset golova, osam bombi Katarine Bulatović, uvijek sigurne Jovanke Radičević koja je šutirala 5-7, ali i svih ostalih. Jer, Lavice su cijelu zemlju po ko zna koji put svojim odnosom prema omiljenom dresu učinile sve ponosnim.
“Vi ste znaše zlatne lavice”, “Niđe tako vedrih noći”, “Oj svijetla majska zoro”, orilo se pod svodovima Beogradske arene te nezaboravne noći 16. dana decembra.
Crna Gora je šampion Evrope!
Sonja Barjaktarović, Milena Knežević, Katarina Bulatović, Jovanka Radičević, Radmila Miljanić (danas Petrović), Marija Jovanović, Anđela Bulatović, Biljana Pavićević, Majda Mehmedović, Suzana Lazović, Ana Đokić, Andrea Klikovac, Marina Vukčević (Rajčić), Sandra Nikčević, Jasna Tošković, Sara Vukčević, Jelena Despotović i dirigent Dragan Adžić. Selekcija koja je Crnoj Gori, nakon Malage, donijela najveću radost od obnove nezavisnost.
Za sva vremena.
